Ons verhaal

In de zomer van 2019 leerde Lisianne Madou, klarinettist in het collectief, een twintiger met ASS kennen. Deze jongeman kreeg pas rond zijn 20ste te horen dat hij ASS (Autismespectrumstoornis) had. Een moeilijk gegeven om te verwerken nadat je twintig jaar door het leven ging zonder dit geweten te hebben. 

Om zijn diagnose een plaats te geven, begon hij met een breiwerk.: "Ik was op zoek naar een patroon voor een sjaal in twee kleuren." vertelde hij ons. "Aangezien ik hou van minder voorspelbare patronen, raadpleegde ik al snel Google. Het viel me bovendien op dat breien een heel gestructureerde techniek is, dus waarom niet ineens gebruik maken van de wiskunde? Want zelfs in ultieme chaos, heerst er structuur."

Tijdens zijn zoektocht stuitte hij op het principe van een cellulaire automaat

 

"...een discreet wiskundig model dat bestaat uit
een één- of meer-dimensionaal rooster van cellen
die zich elk in één van een eindig aantal toestanden bevinden.
Een volgende toestand wordt door toepassing van
een gegeven set regels berekend uit de huidige toestand van
de cel en die van zijn directe buren.
Door het herhaald toepassen van dezelfde regels
ontstaan vaak spontaan patronen."
(bron: Wikipedia)

 

Op het moment dat hij Lisianne ontmoette, stond hij al heel ver met dit hele proces. Hij had al heel wat artistieke creaties gemaakt aan de hand van deze tabellen.
In tussentijd had hij zelfs een eigen generator gemaakt in Excel, die hij gebruikte om verschillende patronen in te maken. 

 

Deze patronen kwamen ter sprake en al snel kwam de goesting er om er iets muzikaals van te maken. Voor hem was het iets nieuws, voor Lisianne een uitdaging.
Op haar beurt ging ze op zoek naar een componist, die samen met haar, de patronen een muzikaal leven in wou blazen. 

Abel Baeck werd op dat moment de componist die mee zou helpen met het denkproces en ging er enthousiast mee experimenteren, om zo rond februari 2020 een handvol composities en improvisatorische benaderingen van de tabellen neergeschreven te hebben.

Tien muzikanten, een actrice, een danseres, een componist en drie coachs gingen een volledige week aan de slag met het zogenaamde Cellular Music project dat Lisianne voor de Next Doors week, aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen, op poten had gezet.

Het bleek een heel creatieve, inspirerende en beloftevolle week te zijn, want meer dan de helft van de muzikanten wou betrokken blijven bij het project. 
Een aantal van hen boden zichzelf ook aan om mee in het denkproces te stappen.